Obserwując burzę z „kilometrówkami” myślałem, że się cała sprawa wystrzela w przeciągu tygodnia, góra dwóch. Jednak politycy postanowili przynajmniej ten fragment naszego życia publicznego skutecznie „oczyścić” okładając się pałami bez pardonu. Co dla polskiego życia publicznego może wyjść tylko na zdrowie, bowiem nie da się już tej sprawy i sposobu rozliczania się naszych wybrańców zamieść pod dywan. Decyzje muszą zapaść takie lub inne i zmiany muszą nastąpić.
Niemniej tak zastanawia mnie cisza jaka jest w jednym miejscu. Cisza jak makiem zasiał, też o kilometrówkach. O ile w Sejmie furczy i huczy, to Pan Borsuk siedzi wraz ze swoimi kumplami cichutko i zawija sreberka. Wróć, co prawda w powiedzeniu nie chodziło o borsuka ale o świstaka, jednak do Marszałka Senatu Borusewicza świstak jakoś nie pasuje. W końcu co to, borsuk nie może zawijać sreberek? Może, w końcu mamy demokrację. I zadbajmy o nią w pełni na całej Wiejskiej, a nie tylko na odcinku sejmowym.
Jak już zajmujemy się Sejmem, kilometrówkami posłów i Sikorskiego. To ja się pytam:
A co z Senatem? Co z kilometrówkami senatorów? Nie jeżdżą? Chodzą piechotą? Nie interesuje nas ta wiedza w kontekście stu wybrańców z jednomandatowych okręgów wyborczych? Ja tam chcę wiedzieć ile mój senator zutylizował szmalu i w jakich okolicznościach.
W końcu Senat to izba rozsądku i zadumy. Pytanie czy w sprawach „kilometrówek” było rozsądnie czy zamiast „zadumy” nie będzie zdumienia.
Panie Marszałku Borusewicz. Karty na stół!
PS. Wystąpiliśmy o zestawienie do Marszałka Senatu o dane, ciekawe ile przyjdzie nam czekać.
Zapraszam na:
Twitter: https://twitter.com/MariuszGierej
Facebook: https://www.facebook.com/GierejMariusz
więcej innych tekstów na blogu: http://www.mariuszgierej.mpolska24.pl/
